موارد مصرف

• درمان التهاب مری (ازوفاژیت فرسایشی/erosive esophagitis) در تمامی درجات در بزرگسالان 

• درمان نگهدارنده برای حفظ بهبودی تمامی درجات  التهاب مری در تمامی درجات و تسکین سوزش سر دل مرتبط با آن  در بزرگسالان

• تسکین سوزش سر دل مرتبط با بیماری ریفلاکس معده به مری غیر فرسایشی (non-erosive gastroesophageal reflux) در بزرگسالان 

• درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری در ترکیب با آموکسی‌سیلین و کلاریترومایسین (رژیم سه دارویی) و یا آموکسی‌سیلین (رژیم دو دارویی) در بزرگسالان

راهنمایی های عمومی

این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است، لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه به دیگران جداً خودداری نمایید.  

• درمان را زیر نظر پزشک معالج انجام دهید. بدون نظر پزشک، میزان دوز مصرفی دارو را تغییر ندهید و یا آن را قطع نکنید. 
• قبل از مصرف ونوپرازان در موارد زیر، با پزشک خود مشورت کنید: 
• در صورت کاهش سطح منیزیم، کلسیم و یا پتاسیم خون .
• در صورت مصرف داروهای ادرار آور (از جمله دیورتیک ها). 
• در صورت ابتلا به  مشکلات کبدی یا کلیوی .
• در صورتی که باردار هستید، قصد بارداری دارید یا احتمال بارداری می‌دهید.
• در صورتی که در دوران  شیردهی هستید یا قصد شیر دهی دارید.
• در صورت مصرف سایر داروها.

موارد منع مصرف

• در صورت حساسیت به ونوپرازان یا هر یک از اجزای تشکیل‌دهنده آن، 
• مصرف همزمان با محصولات حاوی ریلپیویرین (Rilpivirine) 

مصرف در دوران بارداری و شیر دهی 

• مصرف این دارو در دوران بارداری توصیه نمی شود ، زیرا مطالعات کافی جهت ایمنی محصول و اثرات احتمالی آن  بر جنین انجام نشده است. 
• مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود ، زیرا ترشح این دارو در شیر مادر و اثرات آن بر نوزاد بطور کامل بررسی نشده است. 

هشدارها و موارد  احتیاط 

• ایمنی و اثربخشی مصرف این دارو در کودکان اثبات نشده است. صرف این دارو در افراد زیر 18 سال توصیه نمی شود.
• در بزرگسالان، پاسخ علامتی به درمان با ونوپرازان وجود بدخیمی معده را رد نمی‌کند. در بیمارانی که پاسخ درمانی ناکافی دارند یا پس از تکمیل درمان با ونوپرازان دچار عود زودهنگام علائم می‌شوند، پیگیری و آزمایش‌های تشخیصی تکمیلی در نظر گرفته شود. در بیماران مسن توصیه بر انجام آندوسکوپی است.
• این دارو در برخی افراد منجر به بیماری کلیوی نفریت حاد لوله های بینابینی میشود. در صورت مشاهده هر گونه تغییر در ادرار فورا با پزشک خود مشورت کنید.
• در موارد نادر، این دارو ممکن است باعث بروز اسهال شدید ناشی از عفونت شود. در صورت دفع مدفوع آبکی، درد شکم یا تب طولانی مدت ، به پزشک اطلاع دهید.
• مصرف طولانی مدت (بیش از یکسال) با دوز های بالا از دارو های کاهنده اسید معده (از جمله مهارکننده‌های پمپ پروتون) ممکن است احتمال بروز شکستگی استخوان را افزایش دهد.
• در صورت بروز واکنش‌های حساسیتی مانند راش پوستی، خارش، تورم صورت یا لب‌ها، یا مشکل در تنفس، مصرف دارو را متوقف کرده و فوراً به پزشک مراجعه کنید.
• مصرف طولانی‌مدت این دارو ممکن است جذب ویتامینB12را کاهش دهد. در صورت بروز علائم پایین بودن میزان ویتامین B12 شامل ضربان نامنظم قلب ،تنگی نفس ، منگی ، گزگز اندام‌ها، احساس خستگی یا تغییرات خلقی با پزشک مشورت کنید.
• کاهش منیزیم از جمله عوارض ونوپرازان می‌باشد که می‌تواند سبب کاهش کلسیم  با یا بدون کاهش پتاسیم خون شود. بنابراین در بیمارانی که به صورت طولانی مدت دارو را مصرف می‌کنند، سطح منیزیم خون قبل از شروع درمان و همچنین به صورت دوره‌ای باید چک شود. همچنین در بیماران  تحت درمان با داروهایی که در صورت هیپومنیزیمی ممکن است سمیت بیشتری داشته باشند (مانند دیگوکسین) و یا داروهایی که سبب کاهش منیزیم خون می‌شوند  (مانند دیورتیک‌ها)، پایش میزان منیزیم خون ضروری می‌باشد. همچنین در بیمارانی که در در معرض خطر کمبود کلسیم هستند (مانند بیماران مبتلا به هیپوپاراتیروئیدیسم)، سطح منیزیم و کلسیم قبل از شروع داروی ونوپرازان و در طول مصرف آن پایش شود. در صورت نیاز مکمل‌های منیزیم و/یا کلسیم نیز مصرف شود. 
• استفاده از این دارو ممکن است سطح ماده ای به‌ نام کروموگرانینAرا در خون افزایش دهد و بر نتیجه برخی آزمایش‌ها تأثیر بگذارد. در صورت نیاز به انجام این آزمایش، پزشک را مطلع کنید.
• در صورت مصرف طولانی مدت (بیش از یکسال )،احتمال بروز پولیپ معده وجود دارد. این پولیپ‌ها معمولاً علائمی ایجاد نمی‌کنند و تنها در آندوسکوپی به‌طور تصادفی تشخیص داده می‌شوند. بنابراین، توصیه می‌شود مدت زمان مصرف دارو تا حد امکان کوتاه باشد تا خطرات مرتبط کاهش یابد.

تداخلات دارویی 

در صورت استفاده از سایر داروها حتماً پزشک خود را مطلع نمایید. این فراورده با داروهای زیر تداخل اثر دارد:

• ونوپرازان با کاهش اسیدیته معده می‌تواند جذب و اثربخشی برخی داروها را کاهش دهد.
• مصرف هم‌زمان این دارو با برخی داروهای ضد رنروویروسی (مانند ریلپیویرین، آتازاناویر و نلفیناویر) ممنوع است. در صورت مصرف سایر داروهای ضد ویروسی، با پزشک خود مشورت نمایید.
• داروهایی مانند نمک‌های آهن، ارلوتینیب، داساتینیب، نیلوتینیب، مایکوفنولات مفتیل، کتوکونازول و ایتراکونازول ممکن است تحت تأثیر ونوپرازان قرار بگیرند. ونوپروزان با کاهش اسید معده ، ممکن است جذب و اثر بخشی آنها را کاهش دهد.
• ونوپرازان ممکن است سطح خونی برخی داروها (مانند سیتالوپرام، سیلوستازول و کلوپیدوگرل) را تغییر دهد و اثربخشی یا عوارض آن‌ها را تحت‌تأثیر قرار دهد. در این موارد پزشک ممکن است دوز داروها را تنظیم کند یا داروی جایگزین تجویز نماید.
• برخی داروها می‌توانند اثر ونوپرازان را کاهش دهند. قبل از مصرف هم‌زمان هر دارویی، به‌ویژه داروهای گیاهی یا بدون نسخه، حتماً با پزشک مشورت نمایید.
• توجه شود عدم وجود نام دارو در لیست تداخلات به معنای عدم تداخل محسوب نمی شود و وجود یک دارو در این لیست به معنای ممنوع بودن مصرف هم  زمان آن با این فراورده نمی باشد. در بسیاری موارد پایش یا تغییراتی در دوز میتواند مانع تداخل گردد.

مقدار و نحوه مصرف 

مقدار مصرف هر دارو را پزشک بر اساس نیاز بیمار تعیین می نماید، اما مقدار مصرف معمول به شرح زیر است:

• درمان التهاب مری 

دوز پیشنهادی برای بزرگسالان جهت درمان التهاب مری و تسکین سوزش سردل مربوط به آن، روزانه یک قرص ۲۰ میلی‌گرمی به مدت ۸ هفته است.

• درمان نگهدارنده  برای حفظ بهبودی التهاب مری

دوز پیشنهادی برای بزرگسالان، روزانه یک قرص ۱۰ میلی‌گرمی به مدت ۶ ماه است تا بهبودی التهاب مری و سوزش سردل مرتبط با آن حفظ شود.

• برای درمان سوزش سر دل در ریفلاکس معده به مری غیر فرسایشی

دوز پیشنهادی برای بزرگسالان، روزانه یک قرص ۱۰ میلی‌گرمی به مدت ۴ هفته است.

• درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری

درمان سه دارویی: دوز پیشنهادی برای بزرگسالان، شامل یک قرص ونوپرازان 20  میلی‌گرم به همراه آموکسی‌سیلین 1000 میلی‌گرم و کلاریترومایسین 500 میلی‌گرم است که هر یک از داروها دوبار در روز (صبح و عصر به فاصله 12 ساعت) به مدت 14 روز تجویز می‌شوند.
درمان دو دارویی: یک قرص 20 میلی‌گرم ونوپرازان دوبار در روز (صبح و عصر)، به همراه آموکسی‌سیلین 1000 میلی‌گرم سه بار در روز (صبح، اواسط روز و عصر) به مدت 14 روز تجویز می‌شوند.
در خصوص نحوه صحیح مصرف این دارو به نکات زیر توجه کنید:

•  قرص را به صورت کامل بلعیده ، از جویدن یا خرد کردن قرص خودداری کنید.
• این قرص را میتوان همراه با غذا یا با معده خالی مصرف کنید. 
• در صورت فراموشی یک نوبت از مصرف دارو :
• درمان التهاب مری و یا سوزش سر دل مرتبط با بیماری ریفلاکس معده به مری:  به محض یادآوری و حداکثر تا ۱۲ ساعت پس از زمان مقرر ، دوز فراموش شده را مصرف نمایید. اگر بیش از ۱۲ ساعت گذشته باشد، دوز فراموش‌شده را مصرف ننموده  و دوز بعدی را در زمان معمول خود مصرف کنید.
• درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری ، به محض یادآوری و حداکثر تا ۴ ساعت پس از زمان مقرر دوز فراموش شده را مصرف نمایید. اگر بیش از ۴ ساعت گذشته باشد، دوز فراموش‌شده را مصرف ننموده و دوز بعدی را در زمان معمول مصرف کنید.
• ایمنی و اثربخشی مصرف این محصول در کودکان اثبات نشده است. مصرف این دارو در افراد زیر 18 سال توصیه نمی شود. 
• در بیماران با نارسایی کبدی و یا  نارسایی کلیوی، تنظیم دوز دارو، توسط پزشک معالج انجام می‌گیرد. 

عوارض جانبی 

هردارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود ولی در صورت بروز عوارض زیر با پزشک یا داروساز مشورت نمایید.

عوارض جانبی جدی

• نوعی بیماری کلیوی (نفریت حاد لوله های بینابینی)
• اسهال ناشی از عفونت روده ای
• شکستگی استخوان (لگن ،مچ دست یا ستون فقرات )
• واکنش های شدید پوستی
• مقدار پایین ویتامین B12 
• مقدار پایین منیزیم در بدن
• پولیپ های معده

عوارض جانبی شایع برای درمان التهاب مری و یا سوزش سر دل مرتبط با ریفلاکس معده به مری عبارتند از: 
التهاب معده، سوء هاضمه، یبوست، اسهال، نفخ معده، درد معده، افزایش فشار خون، عفونت مجاری ادراری  ،تهوع. 
عوارض جانبی شایع برای درمان هلیکوباکتر پیلوری به همراه مصرف آنتی‌بیوتیک عبارتند از:
اسهال، سردرد ، تغییرات موقتی چشایی، افزایش فشار خون، عفونت قارچی واژینال، علائم شبه سرماخوردگی ، درد شکمی.

مسمومیت
در صورت مصرف اتفاقی بیش از میزان توصیه شده، جهت درمان به مراکز درمانی مراجعه نمایید. 

شرایط نگهداری 

• دارو را دور از نور و رطوبت، در دمای اتاق (25 الی 30 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. 
• دارو را دور از دید و دسترس کودکان قرار دهید. 

*اهـم مطالب مرتبـط با فرآورده، در برگـه راهنـما عنوان شده است. بیمـاران جهت کسب اطـلاعات بیـشتر مـی توانند بـا پزشک، داروساز و یا مراکز درمانی تماس بگیرند.
 

رفلاکس معده (Gastroesophageal Reflux) حالتی است که در آن اسید معده به سمت مری برگشته و باعث ایجاد علائمی مانند سوزش سر دل (Heartburn)، ترش کردن، درد ناحیه قفسه سینه و در برخی موارد سرفه یا گرفتگی صدا می‌شود. این وضعیت می‌تواند موقتی یا مزمن باشد و در صورت عدم درمان، به مخاط مری آسیب بزند.

در کنار درمان دارویی با داروهایی مانند هلیپراز®، رعایت برخی نکات ساده ولی مؤثر در سبک زندگی، می‌تواند به کاهش علائم و بهبود وضعیت کمک کند:

تغییرات سبک زندگی برای کاهش رفلاکس:

• کاهش حجم وعده‌های غذایی

از پرخوری پرهیز کنید؛ وعده‌های سبک‌تر با فاصله بیشتر مؤثرتر هستند.

• عدم دراز کشیدن تا ۲–۳ ساعت پس از غذا

دراز کشیدن بلافاصله بعد از غذا خوردن برگشت اسید را تشدید می‌کند.

• بالا بردن سر تخت در هنگام خواب

با بالا بردن حدود ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر قسمت بالای بدن، از بازگشت اسید جلوگیری می‌شود.

• کاهش وزن در صورت اضافه‌وزن

چاقی یکی از عوامل مهم تشدید رفلاکس معده است.

• پرهیز از مصرف مواد غذایی محرک

از جمله: غذاهای چرب، شکلات، قهوه، نوشابه گازدار، نعناع، گوجه‌فرنگی، سیر، پیاز، و غذاهای تند.

• ترک سیگار و کاهش مصرف الکل

این دو عامل باعث شل شدن دریچه بین معده و مری می‌شوند.

• پوشیدن لباس‌های راحت و آزاد در ناحیه شکم

لباس‌های تنگ به معده فشار وارد کرده و رفلاکس را افزایش می‌دهند.

• مدیریت استرس

اضطراب و استرس می‌توانند رفلاکس را تشدید کنند؛ تمرینات تنفسی، یوگا و پیاده‌روی آرام توصیه می‌شوند.