قرص

هر قرص حاوی 5/7 یا 15 میلی گرم ملوکسیکام می باشد.

دسته دارویی:

ضد التهاب غیر استروئیدی ، ضد روماتیسم

موارد مصرف:

از ملوکسیکام در بهبود علائم و نشانه های بیماری آرتریت روماتوئید، آرتریت روماتوئید نوجوانان (بیماران بالای 2 سال) و استئوآرتریت استفاده می گردد.

راهنمایی های عمومی برای بیمار:

این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است ، لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه به دیگران جداً خودداری نمائید.

- از مصرف طولانی مدت دارو (بیشتر از زمان مشخص شده توسط پزشک) خودداری نمایید.

- ملوکسیکام را می توان همراه با غذا و یا بعد از غذا مصرف کرد.

- در صورت فراموش نمودن یک دوز دارو به محض یادآوری، دارو را مصرف نمایید. اگر زمان مصرف دوز بعدی نزدیک است از مصرف دارو و همچنین دو برابر کردن مقدار بعدی خودداری نمایید.

موارد منع مصرف:

- به عنوان ضد التهاب در جراحی پیوند بای پس شریان کرونری (CABG)

- حساسیت به ملوکسیکام و یا هریک از اجزای دارو

- سابقه واکنش های آلرژیک و آنافیلاکتیک به آسپرین و یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی

مصرف در دوران بارداری:

این دارو در بارداری جزء گروه C می‌باشد و ممکن است باعث انسداد زودرس داکتوس آرتریوس شود، لذا مصرف آن در دوران بارداری مخصوصا در ۳ ماه آخر ممنوع می باشد.

مصرف در دوران شیردهی:

با توجه به ترشح دارو در شیر مادر، از مصرف آن در دوران شیردهی خودداری نمایید.

هشدارها و موارد احتیاط:

- مصرف طولانی مدت دارو احتمال بروز عوارض آن را بیشتر می‌کند.

- در صورت بروز علائمی مانند ادم، خونریزی و یا زخم گوارشی، درد قفسه سینه، اختلال در تکلم، مشکلات بینایی و یا تعادلی حتما با پزشک خود تماس بگیرید.

- این دارو با داروهایی که دارای مکانیسم مشابه می‌باشند تداخل دارد. لذا مصرف هرگونه دارو ، حتی مسکن ساده را به پزشک خود اطلاع دهید.

- در صورت وجود سابقه نارسایی کلیوی، کبدی و آسم به پزشک خود اطلاع دهید.

- استفاده از الکل ممکن است باعث افزایش خطر زخم گوارشی گردد.

- مصرف این دارو در زنانی که تحت درمان نازایی قرار دارند، توصیه نمی‌شود.

تداخلات دارویی:

در صورت استفاده از سایر داروها حتما پزشک خود را مطلع سازید.

از مصرف همزمان با داروهای زیر خودداری گردد:

- آسپرین ، لیتیم ، سدیم پلی استیرن سولفونات ، سیکلوسپورین و متوترکسات.

در صورت مصرف همزمان با داروهای زیر به پزشک معالج اطلاع دهید:

- وارفارین ، کاپتوپریل ، انالاپریل ، هیدروکلروتیازید ، فوروزماید ، لوزارتان و کورتیکواستروئیدها.

مقدار و نحوه مصرف:

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می نماید، اما مقدار مصرف معمول به شرح زیر است:

- یک قرص در روز برای بزرگسالان

- 125/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در کودکان بالای دو سال (حداکثر 5/7 میلی گرم در روز)

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود ، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی‌شود ولی در صورت بروز عوارض زیر با پزشک با داروساز مشورت نمایید.

واکنشهای آلرژیک ، آسم ، نارسایی قلبی ، زخم دوازدهه ، زخم معده ، استفراغ خونی ، وجود خون در ادرار ، خونریزی معده با دوازدهه، افزایش یا کاهش فشار خون، دفع مدفوع تیره رنگ، سکته قلبی، تپش قلب، نارسایی کلیوی، سنکوب، تاکیکاردی، ترومبوسیتوپنی، کم خونی، نارسایی کبدی، مشکلات ترومبوتیک، درد مفاصل، بی خوابی، اسهال، سوء هاضمه و نفخ، دید غیرطبیعی، گیج، تهوع و استفراغ.

مسمومیت:

عوارض بالینی: واکنشهای آنافیلاکتیک، ایست قلبی، تشنج، گیجی، کاهش سطح هوشیاری، درد گوارشی، خونریزی گوارشی، اختلالات کبدی، افزایش فشار خون، تهوع و استفراغ، نارسایی کلیوی و تضعیف سیستم تنفسی.

درمان مسمومیت:

اقدامات علامتی و حمایتی باید صورت پذیرد. زغال فعال، کلستیرامین و لاواژ گوارشی در ساعات اولیه مسمومیت در کاهش جذب دارو مؤثر می باشند.

شرایط نگهداری:                                                                                                                                                                                 

- دارو را دور از دسترس کودکان قرار دهید.

- دارو را دور از نور، رطوبت و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری نمایید.

*اهم مطالب مرتبط با فرآورده، در برگه راهنما عنوان شده است. بیماران جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند با پزشک، داروساز و یا مراکز درمانی تماس بگیرند.

آرتریت

آرتریت یک بیماری شایع است که باعث درد و التهاب در مفصل می شود و افراد در هر سنی از جمله کودکان را درگیر می کند.

استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید دو نوع شایع آرتریت هستند.

استئوآرتریت

مفصل جایی است که دو استخوان بهم وصل می شوند. انتهای این استخوان ها با بافت محافظی به نام غضروف پوشانده شده است. در استئوآرتریت، این غضروف تجزیه می شود و باعث می شود استخوان های مفصل به هم بخورند و درد ایجاد شود.

استئوآرتریت یک بیماری طولانی مدت است که نمی توان آن را درمان کرد، اما لزوما با گذشت زمان بدتر نمی شود و گاهی اوقات به تدریج بهبود می یابد. روش هایی برای کاهش علائم وجود دارند.

علائم خفیف را می توان با اقدامات ساده ای مدیریت کرد از جمله:

• به طور منظم ورزش کنید

• در صورت داشتن اضافه وزن، وزن خود را کاهش دهید.

• کفش مناسب بپوشید

• از وسایل ویژه برای کاهش فشار در مفاصل در طی فعالیت های روزمره استفاده کنید

اگرعلائم شما شدیدتر است، شما ممکن است به درمان های اضافی مانند مصرف مسکن و تمرین با فیزیوتراپیست نیاز داشته باشید.

در تعداد کمی از موارد، که این روش های درمانی کمکی نکرده باشند یا آسیب دیدگی مفاصل بسیار شدید باشد، ممکن است جراحی برای ترمیم، تقویت یا جایگزینی مفصل آسیب دیده انجام شود.

آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی و التهابی است، به این معنی که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به سلولهای سالم بدن حمله می کند و باعث التهاب (تورم دردناک) در قسمت های آسیب دیده بدن می شود.

آرتریت روماتوئید عمدتا به مفاصل حمله می کند (معمولاً به طور هم زمان به چند مفصل). آرتریت روماتوئید به طور رایج روی مفاصل دست، مچ و زانو تأثیر می گذارد.

• تحرک بدنی داشته باشید

 کارشناسان توصیه می کنند بزرگسالان در حالت ایده آل به مدت 150 دقیقه در هفته فعالیت جسمی داشته باشند، مانند پیاده روی، شنا یا دوچرخه سواری 30 دقیقه در روز و به مدت پنج روز در هفته. می توانید این 30 دقیقه را به سه جلسه ده دقیقه ای جداگانه در طول روز تقسیم کنید. فعالیت بدنی منظم همچنین می تواند خطر ابتلا به سایر بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی، دیابت و افسردگی را کاهش دهد.

• روش های مدیریت خود را فرا بگیرید

 افراد مبتلا به آرتریت و (از جمله آرتریت روماتوئید) با یادگیری نحوه کنترل علائم ، چگونگی خوب زندگی کردن با آرتریت و تأثیر آرتریت بر زندگی آنها اعتماد به نفس پیدا می کنند.

• سیگار نکشید

 سیگار کشیدن بیماری را بدتر می کند و می تواند مشکلات پزشکی دیگری ایجاد کند. سیگار کشیدن همچنین می تواند انجام فعالیت بدنی را که بخش مهمی در مدیریت آرتریت روماتوئید است، مشکل کند.

• وزن خود را متعادل نگه دارید

 چاقی می تواند مشکلات زیادی برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید ایجاد کند و بنابراین حفظ تعادل وزن مهم است.

Reference: www.nhs.uk (United Kingdom National Health Service)

www.cdc.gov (Centers for Disease Control and Prevention)