قرص

هر قرص حاوی 20 یا 40 میلی گرم متادون هیدروکلراید می باشد.

دسته دارویی:

مخدر – ضددرد

موارد مصرف:

کمک درمان در ترک اعتیاد، درمان دردهای شدید

راهنمایی های عمومی برای بیمار:

این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است، لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه به دیگران جداً خودداری نمایید.

- دارو را زیر نظر پزشک معالج مصرف نمایید و از تغییر در مقدار مصرفی آن جداً خودداری نمایید.

- نزدیکان بیمار باید از مصرف دارو توسط بیمار اطلاع داشته باشند تا در مواقع اضطراری و اورژانس به پزشک معالج در مورد مصرف این دارو اطلاع دهند.

- مصرف این دارو ممکن است سبب خواب آلودگی شود، لذا هنگام مصرف این دارو از رانندگی و کار کردن با ابزارآلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارند، خودداری نمایید.

- این دارو ممکن است باعث افت فشار خون وضعیتی در بیماران سرپایی گردد.

- در صورت مصرف هر داروی دیگر به پزشک معالج اطلاع دهید.

موارد منع مصرف:

حساسیت به متادون و یا سایر اجزای دارو

- فئوکروموستیوما

- سابقه بیماری های قلبی

- نارسایی کبدی

مصرف در بارداری:

مطالعات کامل و کنترل شده ای در مورد اثر این دارو در زنان باردار انجام نشده است، لذا مصرف آن در این دوران فقط با نظر پزشک معالج مجاز است.

مصرف در شیردهی:

متادون در شیر ترشح می گردد، از آنجا که احتمال وابستگی در نوزاد وجود دارد، معایب و مزایای مصرف دارو در مادران معتادی که در حال ترک به کمک داروی متادون هستند، باید با نظر پزشک معالج باشد.

هشدارها و موارد احتیاط:

- دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید و در صورت مصرف اتفاقی توسط کودک بلافاصله به مراکز درمانی مراجعه نمایید.

- از مصرف همزمان با الکل و یا دیگر تضعیف کننده های عصبی مثل بنزودیازپین ها (دیازپام ، کلونازپام و...) خودداری نمایید.

- تغییرات خلق و خوی بیمار در طول درمان باید به پزشک معالج اطلاع داده شود.

- در صورت سابقه تشنج، ضربه به سر، نارسایی کلیوی، کبدی، نارسایی قلبی و مشکلات تیروئید به پزشک معالج اطلاع داده شود.

- در صورت بروز مشکلات تنفسی، افزایش ضربان قلب، درد سینه، تورم گلو و زبان بلافاصله به پزشک معالج مراجعه نمایید.

تداخلات دارویی:

در صورت استفاده از سایر داروها حتما پزشک خود را مطلع سازید.

- عمده ترین تداخل متادون با الکل، تضعیف کننده های عصبی مثل بنزودیازپین ها (دیازپام، کلونازپام،...)، فنوتیازین ها ، ضد افسردگی های MAOls می باشد.

- مهار کننده ها و القاء کننده های آنزیم های CYP2C9 ، CYP2C19 ، CYP2B6 ، CYP3A4 ، CYP2D6 نیز با متادون تداخل مصرف دارند.

مقدار و نحوه مصرف:

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می نماید ، اما مقدار مصرف معمول به شرح زیر است:

- کمک‌ درمان ترک مواد مخدر: شروع درمان با 20 الی 40 میلی گرم روزانه تا کنترل عوارض ترک مواد و تا حداکثر دوز روزانه 80 الی 120 میلی گرم

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود، اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی‌شود ولی در صورت بروز عوارض زیر با پزشک یا داروساز مشورت نمایید:

- دپرسیون تنفسی، افت فشار خون وضعیتی، گیجی، تعرق، خواب آلودگی، یبوست، تهوع، خستگی، سردرد.

- عوارض تنفسی،  افزایش ضربان قلب، درد سینه، تورم گلو و زبان، نیاز به مراجعه سریع به پزشک دارند.

مسمومیت:

 در صورت مصرف بیش از مقدار تجویز شده و بروز علائم زیر به مراکز درمانی مراجعه نمایید:

سرگیجه شدید، کند شدن ریتم تنفسی، خواب آلودگی شدید، کاهش ضربان قلب، افت فشار خون، تشنج و بی قراری.

شرایط نگهداری:

-دارو را در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد، دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید.

-دارو را دور از دسترس کودکان قرار دهید.

*اهم مطالب مرتبط با فرآورده، در برگه راهنما عنوان شده است. بیماران جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند با پزشک، داروساز و یا مراکز درمانی تماس بگیرند.

ترک اعتیاد

اعتیاد به مواد مخدر یک بیماری طولانی مدت (مزمن) است که می تواند مشکلات عمده بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی ایجاد کند.

وقتی شما به مواد مخدر وابسته می شوید، بدن شما عادت می کند که آنها را در سیستم خود داشته باشد. قطع ناگهانی مصرف مواد مخدر ممکن است واکنش شدیدی ایجاد کند.

• اگر شما به تنهایی برای ترک اعتیاد تلاش می کنید، باید آماده باشید. قبل از اینکه مصرف مواد مخدر را به طور کامل از بین ببرید، آرام آرام میزان مصرف را کم کنید. این عمل ممکن است منجر به کاهش شدت علائم ترک اعتیاد شود.

• در دوره ترک اعتیاد، کم آبی بدن به دلیل استفراغ و اسهال شایع است و می تواند منجر به عوارض جدی در سلامتی شود. نوشیدن مقدار زیادی مایعات در هنگام ترک اعتیاد بسیار مهم است. محلول های الکترولیت ( شامل نمک، ترکیبات شیرین کننده و طعم دهنده) می توانند به شما در جلوگیری از کم آبی بدن کمک کنند.

• افرادی که دوران ترک اعتیاد را پشت سر گذاشته اند، توصیه می کنند تا جایی که ممکن است راحت باشید. ذهن خود را به فیلم و کتاب مشغول کنید. محل زندگی خود را خنک نگه دارید و حتماً پتو و ملحفه اضافی داشته باشید. به دلیل تعریق زیاد ممکن است نیاز به تغییر ملحفه خود داشته باشید.

• اطمینان حاصل کنید که یک دوست یا یکی از اعضای خانواده شما می داند که شما قصد ترک اعتیاد دارید. علاوه برحمایت، به شخصی احتیاج دارید که شما را چک کند.

• مهم است که ذهن خود را مشغول نگه دارید و سعی کنید کارهایی انجام دهید که از آنها لذت می برید. انجام این فعالیت ها می تواند شانس شما برای دستیابی به موفقیت طولانی مدت را بهبود بخشد.

• شکلات بخورید. بیرون بروید و ورزش کنید، حتی اگر فقط یک پیاده روی کوتاه باشد. چه در یک برنامه درمانی شرکت داشته باشید و چه به تنهایی در حال ترک اعتیاد باشید، مثبت باشید و معتقد باشید که می توانید بر وابستگی خود به مواد مخدر غلبه کنید.

• طی کردن دوره ترک اعتیاد به تنهایی می تواند خطرناک باشد. از پزشک یا سایر متخصصان پزشکی کمک بگیرید. آنها حتی می توانند برای کمک به کاهش علائمی که شما تجربه می کنید داروهایی را برای شما تجویز کنند و مدیریت دوره ترک اعتیاد را آسان تر کنند.

• در حین دوره ترک اعتیاد شدید، ممکن است به خوردن غذا و نوشیدنی میل نداشته باشید. این امر می تواند منجر به کم آبی و سایر عوارض شود. اگر استفراغ می کنید یا قادر به خوردن غذا نیستید حتما با پزشک تماس بگیرید.

Reference:  medlineplus.gov

www.healthline.com